Τιμούμε και Ευχαριστούμε τους Αιμοδότες!
------~-------~--~----~
14 ΙΟΥΝΙΟΥ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΘΕΛΟΝΤΗ ΑΙΜΟΔΟΤΗ
10 λεπτά από το
χρόνο σας αρκούν για να σώσετε ίσως μια ζωή. Αυτό ακριβώς πιστεύουμε όλοι εμείς οι ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΑΙΜΟΔΟΤΕΣ και το εφαρμόζουμε στη πράξη με τακτικές Αιμοδοσίες, χρόνια τώρα. Η προσφορά αίματος, απλή, ανώδυνη και ταχύτατη είναι για τον καθένα μας θέμα 10 λεπτών. Για τους συνανθρώπους μας όμως που το έχουν ανάγκη είναι θέμα ζωής. Σας προσκαλούμε να μας ακολουθήσετε. Γιατί η ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ κάνει καλό και σώζει ζωές!!!
Γεια χαρά σε όλους. Ελπίζω να περνάτε καλά και δημιουργικά. Μιας και σήμερα είναι η Μέρα του Εθελοντή Αιμοδότη και οι περισσότεροι σύλλογοι έχουν οργανώσει κάποιες εκδηλώσεις όπως και σε όλον τον κόσμο, είπα και εγώ από την πλευρά μου να ετοιμάσω κάτι
ξεχωριστό αλλά να με συχωρέσετε για ενδεχόμενα λάθη και παραλήψεις αλλά ο χρόνος είναι πραγματικά ελάχιστος...
Προτού σας κάνω μιαν αναφορά του τι συμβαίνει στο εξωτερικό, θα ήθελα να σας αναφέρω ότι είμαστε η μόνη χώρα που δεν έχει αυτάρκεια σε αίμα, και μάλιστα αναγκάζεται να εισάγει αίμα από το εξωτερικό (Ελβετία). Η ενασχόλισή μου ως εθελοντής αιμοδότης ήδη από τα 18 και η συμμετοχή μου σε εθελοντικούς φορείς αιμοδοσίας μού δημιούργησε εύλογους προβληματισμούς γι' αυτό το φαινόμενο. Είχα την απορεία γιατί να συμβαίνει αυτό το δυσάρεστο φαινόμενο στην Ελλάδα που τόσο πολύ αγαπώ.
Δυστυχώς διέκρινα ότι ο εθελοντισμός στην Ελλάδα διέπεται από λανθάνουσες νοοτροπίες, του τύπου ότι «εθελοντής» θεωρείτει αυστηρά -και υποκριτικά θα έλεγα- όποιος χωρίς κανένα απόλυτα προσωπικό όφελος προσφέρει οικιοθελώς για τους συνανθρώπους του. Σε αυτό δε διαφωνούμε. Το πρόβλημα όμως δημιουργείται από ορισμένους φανατικούς εμπλεκόμενους στην εθελοντική αιμοδοσία και εθελοντισμό γενικότερα, οι οποίοι φανατικά και με ζήλο εμποδίζουν κάθε πρωτοβουλία για επιβράβευση των εθελοντών με κάθε πρόσφορο μέσο, π.χ. με χορήγηση άδειας από τη εργασία τους (όχι μόνο μισής ώρας για μετάβαση στην αιμοδοσία), με τη χορήγηση π.χ. εκπτώσεων σε καταστήματα με την επίδειξη της κάρτας μέλους ενός συλλόγου κ.λπ.... Το θέμα κατά τη γνώμη μου είναι ο ίδιος ο αιμοδότης να δίνει αίμα καθαρά από αγάπη για το συνάνθρωπό του, είτε το γνωρίζει είτε όχι., και αυτό πιστεύω συμβαίνει ούτως ή άλλως με τους εθελοντές. Γι' αυτό θεωρώ τη διάκριση σε φιλικό και εθελοντικό αίμα ανούσια και υποκριτική. Το ίδιο ανούσιες και υποκριτικές θεωρώ και τις υπόνοιες για τάχα ενδεχόμενο χρηματισμό κ.λπ. για όσους δίνουν αίμα φιλικά (δηλ. σε φιλικό πρόσωπό τους). Εγώ για παράδειγμα είχα την τιμή να δώσω αίμα εθελοντικά για πρόσωπα που δε γνώριζα ούτε γνωρίζω κατόπιν όχλησής μου, πάμπολες φορές, και αυτό θεωρήθηκε «φιλικό». Το ότι θεωρήθηκε «φιλικό», στάθηκε αιτία να μην μπορώ να υπογράψω ως συμμετέχων σε Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Εθελοντών Αιμοδοτών Ρόδου, ούτε καν να ψηφίσω, και ας ήμουν μέχρι πρότεινος Πρόεδρος του Συλλόγου...
Ποιος είπε όμως ότι το «φιλικό» δεν είναι εθελοντικό; Μήπως το φιλικό είναι υποχρεωτικό; Μα αν ήταν υποχρεωτικό, δε θα ήταν φιλικό! Κι έπειτα αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει και δεν τρέχει ο κόσμος στα νοσοκομεία να προσφέρει εθελοντικά αίμα... Μα πώς είναι δυνατό οι ίδιοι οι παράγοντες που ασχολούνται με την εθελοντική αιμοδοσία και τον εθελοντισμό ίσως γενικά, να στέκονται με θεωρίες τους ενάντια στην ηθική ή ακόμα και υλική αν υπάρχει δυνατότητα (όπως γίνεται π.χ. στη Γερμανία και αλλού) επιβράβευση των εθελοντών;
Στο παρακάτω κείμενο θα σας παρουσιάζω το σύστημα αιμοδοσίας στη Γερμανία αλλά αυτό είναι παραπλήσιο και με την Αυστρία και Ελβετία. Το κείμενο στο μεγαλύτερο μέρος του αποτελεί ηλεκτρονικό μήνυμα που στάλθηκε από εθελοντή αιμοδότη της Π.Ε.Ν.Ε.Α. (Πανελλήνια Ένωση Νέων Εθελοντών Αιμοδοτών) και τον ευχαριστώ θερμά για τις πολύτιμες πληροφορίες που παρείχε. Τα συμπεράσματα είναι καθαρά δικά σας...
Αρχικά να αναφερθώ στην λέξη «εθελοντικά» ο καθένας από εσάς κρίνει αν πρέπει να αναφέρεται ή όχι και ο λόγος είναι ότι για κάθε φιάλη αίμα που δίνεις παίρνεις 25 ευρώ και για κάθε μονάδα αιμοπεταλίων παίρνεις 75 ευρώ , επιπλέον όταν φέρνεις ένα καινούργιο
άτομο και γίνετε εθελοντής αιμοδότης παίρνεις πάλι 25 ευρώ.
Ο κύριος φορέας που καλύπτει το 75% των αναγκών στην Γερμανία είναι ο Ερυθρός Σταυρός (ο ρόλος και η επιρροή του στην κοινωνία είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή και έχει ένα αξιοθαύμαστο οργανωμένο δίκτυο) και το υπόλοιπο καλύπτεται από τις τράπεζες αίματος των νοσοκομείων και των πανεπιστημιακών νοσοκομείων. Αξίζει να αναφερθεί ότι δεν υπάρχουν άλλες τράπεζες ή άλλοι σύλλογοι εθελοντών αιμοδοτών.
Η διαδικασία που ακολουθείτε για να δώσει κάποιος αίμα είναι όμοια με αυτήν την Ελλάδα και ισχύουν τα απαγορευτικά ή προειδοποιήσεις και συστάσεις. Η πρώτη αιμοδοσία πάντα είναι δοκιμαστική και αν οι ιατρικές εξετάσεις δείξουν ότι μπορείς να δίνεις σε γενικές γραμμές αίμα τότε την επόμενη φορά που θα αιμοδοτήσει θεωρείτε εθελοντής
αιμοδότης και το αίμα χρησιμοποιείται για την κάλυψη των αναγκών (στην πρώτη αιμοδοσία δεν παίρνεις χρήματα και δεν έχει και οικονομική απολαβή και το άτομο που έφερε των υποψήφιο εθελοντή αιμοδότη μέχρι να δώσει και δεύτερη φορά). Οι ώρες αιμοδοσίας είναι
λιγότερες από την Ελλάδα αλλά για την καλύτερη εξυπηρέτηση των εθελοντών ο ενδιαφερόμενος έχει την δυνατότητα να κλίσει ραντεβού.
Οι καθημερινές μονάδες αίματος που συλλέγονται στην Γερμανία ανέρχονται στις 15.000 . Οι εθελοντές αιμοδότες που ανήκουν στον Ερυθρό Σταυρό είναι κοντά στα 4.000.000. Οι ανάγκες για αίμα είναι οι εξής:
1) 19% σε περιπτώσεις καρκίνου πχ λευχαιμίες
2) 16% σε καρδιακές παθήσεις
3) 16% σε παθήσεις εντέρου και στομάχου
4) 12% σε επείγοντα περιστατικά και ατυχήματα (εδώ περιλαμβάνονται και τα τροχαία)
5) Και το υπόλοιπο σε επιπλοκές στην γέννα, σε αναιμίες και άλλες πιο σπάνιες παθήσεις.
Άφησα στο τέλος κάτι το οποίο το θεωρώ πολύ σημαντικό προτού βγάλετε οποιοδήποτε συμπέρασμα. Ο εθελοντής αιμοδότης δεν έχει καμία ιδιαίτερη μεταχείριση ούτε αυτός ούτε οι συγγενείς πρώτου βαθμού γιατί πολύ απλά οποιοσδήποτε ασθενής έχει ανάγκη σε αίμα έχει άμεση πρόσβαση χωρίς καμία επιβάρυνση ή δέσμευση . Όλοι έχουν δικαίωμα στην υγεία και μάλιστα υπό αντίστοιχες και δίκαιες συνθήκες.
Αυτά από εμένα προς το παρόν. Για οποιαδήποτε απορία ή ερώτηση πολύ ευχαρίστως να την ακούσω αλλά δυστυχώς μην περιμένετε άμεση απάντηση. Καλά να περνάτε και εύχομαι ότι θεωρείτε θετικό να σας βοηθήσει στην προσπάθεια σας για μία χώρα αυτάρκη σε εθελοντικό αίμα.
--~--~---------~--~----~------
ξεχωριστό αλλά να με συχωρέσετε για ενδεχόμενα λάθη και παραλήψεις αλλά ο χρόνος είναι πραγματικά ελάχιστος...
Προτού σας κάνω μιαν αναφορά του τι συμβαίνει στο εξωτερικό, θα ήθελα να σας αναφέρω ότι είμαστε η μόνη χώρα που δεν έχει αυτάρκεια σε αίμα, και μάλιστα αναγκάζεται να εισάγει αίμα από το εξωτερικό (Ελβετία). Η ενασχόλισή μου ως εθελοντής αιμοδότης ήδη από τα 18 και η συμμετοχή μου σε εθελοντικούς φορείς αιμοδοσίας μού δημιούργησε εύλογους προβληματισμούς γι' αυτό το φαινόμενο. Είχα την απορεία γιατί να συμβαίνει αυτό το δυσάρεστο φαινόμενο στην Ελλάδα που τόσο πολύ αγαπώ.
Δυστυχώς διέκρινα ότι ο εθελοντισμός στην Ελλάδα διέπεται από λανθάνουσες νοοτροπίες, του τύπου ότι «εθελοντής» θεωρείτει αυστηρά -και υποκριτικά θα έλεγα- όποιος χωρίς κανένα απόλυτα προσωπικό όφελος προσφέρει οικιοθελώς για τους συνανθρώπους του. Σε αυτό δε διαφωνούμε. Το πρόβλημα όμως δημιουργείται από ορισμένους φανατικούς εμπλεκόμενους στην εθελοντική αιμοδοσία και εθελοντισμό γενικότερα, οι οποίοι φανατικά και με ζήλο εμποδίζουν κάθε πρωτοβουλία για επιβράβευση των εθελοντών με κάθε πρόσφορο μέσο, π.χ. με χορήγηση άδειας από τη εργασία τους (όχι μόνο μισής ώρας για μετάβαση στην αιμοδοσία), με τη χορήγηση π.χ. εκπτώσεων σε καταστήματα με την επίδειξη της κάρτας μέλους ενός συλλόγου κ.λπ.... Το θέμα κατά τη γνώμη μου είναι ο ίδιος ο αιμοδότης να δίνει αίμα καθαρά από αγάπη για το συνάνθρωπό του, είτε το γνωρίζει είτε όχι., και αυτό πιστεύω συμβαίνει ούτως ή άλλως με τους εθελοντές. Γι' αυτό θεωρώ τη διάκριση σε φιλικό και εθελοντικό αίμα ανούσια και υποκριτική. Το ίδιο ανούσιες και υποκριτικές θεωρώ και τις υπόνοιες για τάχα ενδεχόμενο χρηματισμό κ.λπ. για όσους δίνουν αίμα φιλικά (δηλ. σε φιλικό πρόσωπό τους). Εγώ για παράδειγμα είχα την τιμή να δώσω αίμα εθελοντικά για πρόσωπα που δε γνώριζα ούτε γνωρίζω κατόπιν όχλησής μου, πάμπολες φορές, και αυτό θεωρήθηκε «φιλικό». Το ότι θεωρήθηκε «φιλικό», στάθηκε αιτία να μην μπορώ να υπογράψω ως συμμετέχων σε Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Εθελοντών Αιμοδοτών Ρόδου, ούτε καν να ψηφίσω, και ας ήμουν μέχρι πρότεινος Πρόεδρος του Συλλόγου...
Ποιος είπε όμως ότι το «φιλικό» δεν είναι εθελοντικό; Μήπως το φιλικό είναι υποχρεωτικό; Μα αν ήταν υποχρεωτικό, δε θα ήταν φιλικό! Κι έπειτα αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει και δεν τρέχει ο κόσμος στα νοσοκομεία να προσφέρει εθελοντικά αίμα... Μα πώς είναι δυνατό οι ίδιοι οι παράγοντες που ασχολούνται με την εθελοντική αιμοδοσία και τον εθελοντισμό ίσως γενικά, να στέκονται με θεωρίες τους ενάντια στην ηθική ή ακόμα και υλική αν υπάρχει δυνατότητα (όπως γίνεται π.χ. στη Γερμανία και αλλού) επιβράβευση των εθελοντών;
Στο παρακάτω κείμενο θα σας παρουσιάζω το σύστημα αιμοδοσίας στη Γερμανία αλλά αυτό είναι παραπλήσιο και με την Αυστρία και Ελβετία. Το κείμενο στο μεγαλύτερο μέρος του αποτελεί ηλεκτρονικό μήνυμα που στάλθηκε από εθελοντή αιμοδότη της Π.Ε.Ν.Ε.Α. (Πανελλήνια Ένωση Νέων Εθελοντών Αιμοδοτών) και τον ευχαριστώ θερμά για τις πολύτιμες πληροφορίες που παρείχε. Τα συμπεράσματα είναι καθαρά δικά σας...
Αρχικά να αναφερθώ στην λέξη «εθελοντικά» ο καθένας από εσάς κρίνει αν πρέπει να αναφέρεται ή όχι και ο λόγος είναι ότι για κάθε φιάλη αίμα που δίνεις παίρνεις 25 ευρώ και για κάθε μονάδα αιμοπεταλίων παίρνεις 75 ευρώ , επιπλέον όταν φέρνεις ένα καινούργιο
άτομο και γίνετε εθελοντής αιμοδότης παίρνεις πάλι 25 ευρώ.
Ο κύριος φορέας που καλύπτει το 75% των αναγκών στην Γερμανία είναι ο Ερυθρός Σταυρός (ο ρόλος και η επιρροή του στην κοινωνία είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή και έχει ένα αξιοθαύμαστο οργανωμένο δίκτυο) και το υπόλοιπο καλύπτεται από τις τράπεζες αίματος των νοσοκομείων και των πανεπιστημιακών νοσοκομείων. Αξίζει να αναφερθεί ότι δεν υπάρχουν άλλες τράπεζες ή άλλοι σύλλογοι εθελοντών αιμοδοτών.
Η διαδικασία που ακολουθείτε για να δώσει κάποιος αίμα είναι όμοια με αυτήν την Ελλάδα και ισχύουν τα απαγορευτικά ή προειδοποιήσεις και συστάσεις. Η πρώτη αιμοδοσία πάντα είναι δοκιμαστική και αν οι ιατρικές εξετάσεις δείξουν ότι μπορείς να δίνεις σε γενικές γραμμές αίμα τότε την επόμενη φορά που θα αιμοδοτήσει θεωρείτε εθελοντής
αιμοδότης και το αίμα χρησιμοποιείται για την κάλυψη των αναγκών (στην πρώτη αιμοδοσία δεν παίρνεις χρήματα και δεν έχει και οικονομική απολαβή και το άτομο που έφερε των υποψήφιο εθελοντή αιμοδότη μέχρι να δώσει και δεύτερη φορά). Οι ώρες αιμοδοσίας είναι
λιγότερες από την Ελλάδα αλλά για την καλύτερη εξυπηρέτηση των εθελοντών ο ενδιαφερόμενος έχει την δυνατότητα να κλίσει ραντεβού.
Οι καθημερινές μονάδες αίματος που συλλέγονται στην Γερμανία ανέρχονται στις 15.000 . Οι εθελοντές αιμοδότες που ανήκουν στον Ερυθρό Σταυρό είναι κοντά στα 4.000.000. Οι ανάγκες για αίμα είναι οι εξής:
1) 19% σε περιπτώσεις καρκίνου πχ λευχαιμίες
2) 16% σε καρδιακές παθήσεις
3) 16% σε παθήσεις εντέρου και στομάχου
4) 12% σε επείγοντα περιστατικά και ατυχήματα (εδώ περιλαμβάνονται και τα τροχαία)
5) Και το υπόλοιπο σε επιπλοκές στην γέννα, σε αναιμίες και άλλες πιο σπάνιες παθήσεις.
Άφησα στο τέλος κάτι το οποίο το θεωρώ πολύ σημαντικό προτού βγάλετε οποιοδήποτε συμπέρασμα. Ο εθελοντής αιμοδότης δεν έχει καμία ιδιαίτερη μεταχείριση ούτε αυτός ούτε οι συγγενείς πρώτου βαθμού γιατί πολύ απλά οποιοσδήποτε ασθενής έχει ανάγκη σε αίμα έχει άμεση πρόσβαση χωρίς καμία επιβάρυνση ή δέσμευση . Όλοι έχουν δικαίωμα στην υγεία και μάλιστα υπό αντίστοιχες και δίκαιες συνθήκες.
Αυτά από εμένα προς το παρόν. Για οποιαδήποτε απορία ή ερώτηση πολύ ευχαρίστως να την ακούσω αλλά δυστυχώς μην περιμένετε άμεση απάντηση. Καλά να περνάτε και εύχομαι ότι θεωρείτε θετικό να σας βοηθήσει στην προσπάθεια σας για μία χώρα αυτάρκη σε εθελοντικό αίμα.
--~--~---------~--~----~------
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου