Πόσο εύκολο είναι αλήθεια για πολλούς να το παίζουν σε πολλά ταμπλώ και να μιλούν και γράφουν εκ του ασφαλούς... Να κρατούν π.χ. την ιδιότητα μέλους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να τα 'χουν καλά με το κόμμα... Πού ξέρεις, όλο και κάποιο ρουσφέτι θα μας χρειαστεί, άσε που μπορεί να μας βάλουν και σε καμιά θέση... Έτσι άλλωστε μπορούμε άνετα να παρεισφρύουμε και στις συνεδριάσεις όποτε έλθει κανένα υψηλά ιστάμενο πρόσωπο με τη συνοδεία τηλεοπτικών καναλιών, να μας δείξουν κι εμάς ως παρόντες... Θα πετάξουμε βέβαια και την μπαρούφα μας με το γνωστό σοφιστικέ ύφος, σα σοφός της αρχαιότητας που έχει ξεχάσει τις ευθύνες της γενιάς του ολόκληρης και το χάλι που παρέδωσε στους νεότερους που τώρα προσπαθούν ως θύματα του μέχρι σήμερα ωχαδελφισμού τους και περίσσειας ανικανότητας, να βγάλουν το φίδι από την τρύπα...
Αυτοί λοιπόν οι σοφιστικέ κύριοι «φιλόσοφοι» με το άσπρο μουσάκι των οποίων η γενιά έπνιξε τη χώρα στο χρέος και τώρα κυκλοφορούν ως συνταξιούχοι φιλόσοφοι και ελεγκτές των πάντων στα κοινωνικά δίκτυα και στις εξοχές (φυσικά οι νέοι που να βρουν το χρόνο και την ξεκούραση), εκτός από την κάρτα μέλους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θέλουν να είναι και αρεστοί σε όλους. Να βρίζουν και κατηγορούν το κόμμα και τα στελέχη του, για να τα έχουν καλά με όλους, με τη Σάρα και τη Μάρα της κοινωνίας, με την κυρά Κατίνα της γειτονιάς, τον παπά της ενορίας και τον αφελή χρήστη του Facebook που μόνο επιφανειακή γνώση σε θέματα πολιτικής και των δυσκολιών της διαθέτει. Bρίζουν όμως τους πολιτικούς, γιατί οι ίδιοι ποτέ δεν κατάφεραν να γίνουν για πολλούς και διάφορους λόγους... «Όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει... κρεμαστάρια...»
Δε λείπουν βέβαια και εκείνες οι κυρίες που μαζί με την ταυτότητα μέλους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το παίζουν ανεξάρτητες και αντικειμενικές τάχα. Βρίζουν και κατηγορούν το κόμμα και την κυβέρνηση νυχθημερώς, πουλημένες σε ένα τοπικό Μ.Μ.Ε. της πλάκας κάνοντας πασειφανή κατάχρηση εξουσίας.
Μόλις όμως μυριστούν εκλογές, να 'σου τες πάλι κουνιστές και λυγερές φορώντας το ταγεράκι στις συναντήσεις του κόμματος, βγάζουν πάλι τη σκουριασμένη κομματική τους ταυτότητα που είχαν καλά κρυμμένη για παν ενδεχόμενο, και ζητούν εσωκομματική ψήφο στα όργανα του κόμματος, μέχρι και για βουλευτές...
Ο άλλος πάλι σε ρόλο αγρονόμου - δασοφύλακα - ελεγκτή, βγάζει όλα τα άπλυτα στη φόρα, αλλά ποτέ δεν κατονομάζει υπευθύνους, είτε γιατί είναι ανίδεος, είτε γιατί φοβάται τη σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα... Αλλά να βρύζει τους τοπικούς του άρχοντες και τις αρχές και εξουσίες αυτού του ταλαιπορημένου τόπου ξέρει, γιατί κανείς από όλους αυτούς σκέφτεται ο αφελής δε θα το μηνύσει, ιδιαίτερα τώρα που είναι με το ένα πόδι στον τάφο... Τα έχει καλά με τους κάθε λογής «επαναστάτες» και διαμαρτυρόμενους, γιατί μέσα σ' αυτούς αισθάνεται ηρωποιημένος για τις «καλοπροαίρετες» καταγγελίες του σχετικά με λακκούβες στους δρόμους και ακριβές τιμές...
Βέβαια είναι κι εκείνοι οι κακομοίρηδες υβριστές νέας γενιάς, που πάντα πρώτοι σέρνουν το χωρό στις ύβρεις, τις κάθε λογής επαναστάσεις και βέβαια πολιτιστικές εκδηλώσεις... Άραγε είναι χειρότερες οι... λακκούβες στους δρόμους από τις ηθικές και πνευματικές «λακκούβες» που έχουν γεμίσει το Facebook, σε βαθμό που σε κάνουν να σκέφτεσαι αν αξίζει να το χρησιμοποιείς, μήπως λερωθείς κι εσύ από τις λάσπες τους και βρωμήσεις από τη δυσωδία που εκπέμπουν τα πικρόχολα τρομοκρατικού τύπου σχόλιά τους...
Υποκρισία μεγάλη, όλοι έγιναν κριτές των πάντων, ενώ οι ίδιοι είναι γέννημα θρέμμα της κοινωνίας την οποία οι ίδιοι διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν.
Όταν κανείς δείχνει με το δάκτυλο, τα άλλα τρία δείχνουν τον εαυτό του... Μόνο που ο αφελής και ανόητος δεν το βλέπει μέσα στην τύφλα της μέθης που το διακατέχει, μέχρι να υποστεί τις συνέπειες της κρίσης του...
Αυτοί λοιπόν οι σοφιστικέ κύριοι «φιλόσοφοι» με το άσπρο μουσάκι των οποίων η γενιά έπνιξε τη χώρα στο χρέος και τώρα κυκλοφορούν ως συνταξιούχοι φιλόσοφοι και ελεγκτές των πάντων στα κοινωνικά δίκτυα και στις εξοχές (φυσικά οι νέοι που να βρουν το χρόνο και την ξεκούραση), εκτός από την κάρτα μέλους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θέλουν να είναι και αρεστοί σε όλους. Να βρίζουν και κατηγορούν το κόμμα και τα στελέχη του, για να τα έχουν καλά με όλους, με τη Σάρα και τη Μάρα της κοινωνίας, με την κυρά Κατίνα της γειτονιάς, τον παπά της ενορίας και τον αφελή χρήστη του Facebook που μόνο επιφανειακή γνώση σε θέματα πολιτικής και των δυσκολιών της διαθέτει. Bρίζουν όμως τους πολιτικούς, γιατί οι ίδιοι ποτέ δεν κατάφεραν να γίνουν για πολλούς και διάφορους λόγους... «Όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει... κρεμαστάρια...»
Δε λείπουν βέβαια και εκείνες οι κυρίες που μαζί με την ταυτότητα μέλους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το παίζουν ανεξάρτητες και αντικειμενικές τάχα. Βρίζουν και κατηγορούν το κόμμα και την κυβέρνηση νυχθημερώς, πουλημένες σε ένα τοπικό Μ.Μ.Ε. της πλάκας κάνοντας πασειφανή κατάχρηση εξουσίας.
Μόλις όμως μυριστούν εκλογές, να 'σου τες πάλι κουνιστές και λυγερές φορώντας το ταγεράκι στις συναντήσεις του κόμματος, βγάζουν πάλι τη σκουριασμένη κομματική τους ταυτότητα που είχαν καλά κρυμμένη για παν ενδεχόμενο, και ζητούν εσωκομματική ψήφο στα όργανα του κόμματος, μέχρι και για βουλευτές...
Ο άλλος πάλι σε ρόλο αγρονόμου - δασοφύλακα - ελεγκτή, βγάζει όλα τα άπλυτα στη φόρα, αλλά ποτέ δεν κατονομάζει υπευθύνους, είτε γιατί είναι ανίδεος, είτε γιατί φοβάται τη σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα... Αλλά να βρύζει τους τοπικούς του άρχοντες και τις αρχές και εξουσίες αυτού του ταλαιπορημένου τόπου ξέρει, γιατί κανείς από όλους αυτούς σκέφτεται ο αφελής δε θα το μηνύσει, ιδιαίτερα τώρα που είναι με το ένα πόδι στον τάφο... Τα έχει καλά με τους κάθε λογής «επαναστάτες» και διαμαρτυρόμενους, γιατί μέσα σ' αυτούς αισθάνεται ηρωποιημένος για τις «καλοπροαίρετες» καταγγελίες του σχετικά με λακκούβες στους δρόμους και ακριβές τιμές...
Βέβαια είναι κι εκείνοι οι κακομοίρηδες υβριστές νέας γενιάς, που πάντα πρώτοι σέρνουν το χωρό στις ύβρεις, τις κάθε λογής επαναστάσεις και βέβαια πολιτιστικές εκδηλώσεις... Άραγε είναι χειρότερες οι... λακκούβες στους δρόμους από τις ηθικές και πνευματικές «λακκούβες» που έχουν γεμίσει το Facebook, σε βαθμό που σε κάνουν να σκέφτεσαι αν αξίζει να το χρησιμοποιείς, μήπως λερωθείς κι εσύ από τις λάσπες τους και βρωμήσεις από τη δυσωδία που εκπέμπουν τα πικρόχολα τρομοκρατικού τύπου σχόλιά τους...
Υποκρισία μεγάλη, όλοι έγιναν κριτές των πάντων, ενώ οι ίδιοι είναι γέννημα θρέμμα της κοινωνίας την οποία οι ίδιοι διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν.
Όταν κανείς δείχνει με το δάκτυλο, τα άλλα τρία δείχνουν τον εαυτό του... Μόνο που ο αφελής και ανόητος δεν το βλέπει μέσα στην τύφλα της μέθης που το διακατέχει, μέχρι να υποστεί τις συνέπειες της κρίσης του...
Εμμανουήλ Χρύσης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου