ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ
& ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
«Συντρόφισσες και σύντροφοι,
η στιγμή είναι σπουδαία. Αν κερδίσουμε τη στιγμή θα κερδίσουμε το χρόνο. Ας μιλήσουμε, αδιαφορώντας για το χειροκρότημα και τις ψήφους, αδιαφορώντας για τις εντυπώσεις και τα μέσα ενημέρωσης που τα καταστήσαμε, δυστυχώς, οίκους αξιολόγησής μας και ίσως να καθιερώναμε και μία συγνώμη στον κάθε καταληκτικό χαιρετισμό μας.
1) Από την τοποθέτησή μου στο διευρυμένο Πολιτικό Συμβούλιο, θα επαναλάβω ένα τμήμα. Κατά την άποψή μου, τέσσερις είναι οι βασικοί άξονες για μια πολιτική συμφωνία:
1. - κατά σειρά προτεραιότητας και αξιολόγησης, πρώτα η χώρα, μετά η Κυβέρνηση, μετά το κόμμα, μετά τα πρόσωπα
2. - με αυτοκριτική στάση, με συναίσθηση της κρίσης που βιώνουν οι συμπολίτες μας, υπερασπιζόμαστε το έργο της διετίας
3. - είμαστε όλοι μαζί στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα και θα είμαστε όλοι μαζί στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. αύριο
4. - οι διαδικασίες μας είναι δημοκρατικές, είναι ανοιχτές, είναι καταστατικές. Δεν είναι διευθετήσεις φεουδαρχών και οπλαρχηγών της πολιτικής.
2) Όσον αφορά στο συμφέρον της χώρας, είμαστε σε κρίσιμη περίοδο διαπραγματεύσεων. Στόχος, η ολοκλήρωση του PSI και η υπογραφή μιας θετικής δανειακής σύμβασης που διασφαλίζει την χώρα για τα επόμενα χρόνια. Προϋπόθεση, η συμφωνία σε ένα νέο πρόγραμμα προσαρμογών και αλλαγών δημοσιονομικού και διαρθρωτικού χαρακτήρα, που στέλνει ένα μήνυμα προς τα έξω για την ισχυρή βούληση της χώρας να συνεχίσει την προσπάθειά της και ένα μήνυμα προς τα έσω για το τέλος των ψευδαισθήσεων και της προεκλογικής παροχολογίας.
Αυτό το πρόγραμμα, δεν είναι πρόγραμμα για αυτήν την Κυβέρνηση. Είναι πρόγραμμα και για την επόμενη Κυβέρνηση, είναι πρόγραμμα για τα επόμενα χρόνια, είναι πρόγραμμα για την χώρα. Ουδείς μπορεί στο βαθμό που στηρίζει και συμμετέχει σε αυτήν την Κυβέρνηση, να αποστεί από την ευθύνη να συμπράξει ώστε να υπάρξει αυτό το πρόγραμμα. Όποιος το επιχειρήσει, ουσιαστικώς, υπονομεύει τη δυνατότητα της χώρας να υπογράψει μια νέα δανειακή σύμβαση. Δηλαδή, υπονομεύει τη σταθεροποίηση της χώρας. Όσον αφορά στην Κυβέρνηση, η προστιθέμενη αξία της έγκειται στο ότι διαθέτει ευρεία κοινοβουλευτική στήριξη. Δυστυχώς όμως, απομειώνεται από το ότι κάποια κόμματα αντί να αναφέρονται στην Κυβέρνηση και μέσω αυτής στην χώρα, ζητούν από την Κυβέρνηση να έχει για τα κόμματα προστιθέμενη αξία η θητεία της. Ακόμη και η αίσθηση προσωρινότητας που έχει επικρατήσει, δυσκολεύει τους χειρισμούς της Κυβέρνησης.
Όσον αφορά στο Κίνημά μας, είμαστε σε μια διάσταση με τον πυρήνα των πολιτικών αρχών και του προγραμματικού λόγου μας, όχι μόνο γι'αυτά που κάναμε ή δεν κάναμε, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο διαχειριστήκαμε τη σχέση μας με την κοινωνία και ιδίως την εκλογική βάση μας.
Αποκοπήκαμε έτσι ώστε να μιλούμε στο όνομα της χώρας, αδιαφορώντας για το αν ταυτοχρόνως μιλούμε στο όνομα των πολιτών. Η χώρα και οι πολίτες είναι μεγέθη που δεν διαχωρίζονται. Το ένα δίνει περιεχόμενο και έμπνευση στο άλλο.
Όσον αφορά στα πρόσωπα, φοβούμαι πως ιδίως σε αυτήν την περίοδο, ενώ προέχει η εξυπηρέτηση των τριών προτεραιοτήτων με την σειρά που αναφέρθηκαν, γίνεται προσπάθεια να επικρατήσει η εξοικονόμηση προσωπικών σχεδιασμών. Καλούμε τα κόμματα να απαγκιστρωθούν από τα κομματικά χαρακώματα και να συμμαχήσουμε στην πρώτη γραμμή των εθνικών συνόρων. Το ίδιο καλούμε και τους πολίτες. Όμως, αντί να πείθουμε πως είμαστε στρατευμένοι στη δική τους προοπτική, το μήνυμα που εκπέμπουμε, είναι μία πρόσκληση να στρατευτούν εκείνοι στους δικούς μας προσωπικούς σχεδιασμούς. Είναι πρόκληση αυτή η αντιστροφή.
3) Υπεράσπιση διετίας. Θα έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε τον απολογισμό για αυτή τη διετία και να σχεδιάσουμε τα επόμενα βήματά μας. Πιστεύω όμως, ότι σε κάθε περίπτωση είναι μέγιστο πολιτικό λάθος, είτε να εξωραΐσουμε αυτήν τη διετία ως διετία σωτηρίας της χώρας, είτε από την άλλη να την κατατάξουμε στις μελανές σελίδες της πολιτικής ζωής και της ιστορίας του Κινήματός μας. Ασφαλώς η σύγκριση γίνεται ανάμεσα στο χθες της δανεικής ευμάρειας και στο σήμερα της δεινής κρίσης. Δεν πρέπει όμως να αγνοούμε πως θα υπήρχε κάτι πολύ χειρότερο, δηλαδή, η απόλυτη κατάρρευση της χώρας, αν δεν είχαμε αναλάβει πολλές δράσεις αυτή τη διετία για να μπορέσουμε να κρατήσουμε την Ελλάδα παρούσα και ορθή, με ζωντανή την ελπίδα. Δεν έχει νόημα να βαθμολογεί, ως δήθεν αμερόληπτος κριτής καθένας τον εαυτό του, για το τι είπε και το τι έκανε. Ας αφήσουμε να το κάνει η Ιστορία. Ούτε είμαστε εδώ για να βαθμολογεί ο ένας τον άλλον, αλλά για να συνεργαστούμε να μας βαθμολογήσει, μακάρι καλά, ο ελληνικός λαός.
Το ευρώ είναι δόγμα της πολιτικής μας. Το μνημόνιο είναι ένα εργαλείο που αλλάζει. Δεν αξίζει να επιχειρούμε τώρα μια αποκωδικοποίηση των λόγων και της στάσης του καθένα μας αυτήν τη διετία, με τρόπο που επιτείνει τη σύγχυση, για να μην πω ότι κιόλας απωθεί τους πολίτες μια εικόνα καιροσκοπισμού. Αυτή η διετία είναι διετία ΠΑ.ΣΟ.Κ. Είναι δική μας διετία. Οφείλουμε να την υπερασπιστούμε, όπως προείπα, με σεμνή στάση. Πράγματι, λόγο της κρίσης η πολιτική μας ετεροπροσδιορίστηκε σε μεγάλο βαθμό. Αλλά εμείς πήραμε τις αποφάσεις. Μην παριστάνουμε ότι ήμασταν απόντες. Διαφορετικά, δεν έχει νόημα να παρουσιαστούμε στον ελληνικό λαό ζητώντας τη στήριξή του.
4) Όσον αφορά στο ΠΑΣΟΚ, ας είναι ξεκάθαρο πως αυτό το Κίνημα είναι κίνημα μεταρρυθμίσεων, δημοκρατικών ρήξεων και ανατροπών. Με μια πολιτική που έχει χρώμα, που έχει δημοσιονομικό, αναπτυξιακό, κοινωνικό αλλά και ηθικό πρόσημο. Μεταρρυθμίσεις με τους ανθρώπους για τους ανθρώπους. Πολιτική πρωτοπορία, που αν απαιτεί συγκρούσεις με συντεχνιακές αντιλήψεις και γκρίζα συμφέροντα, όχι μόνο δεν τις αποφεύγουμε, αλλά αισθανόμαστε πως έχουμε χρέος να τις αντιμετωπίσουμε υπέρ των πολιτών. Όχι με την αντίληψη της αυθεντίας νικώντας τον λαό για να περάσει μια πολιτική που εξ αποκαλύψεως γνωρίζουμε εμείς, αλλά χτίζοντας συμμαχίες που το στοιχείο της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και του αυτονόητου κυριαρχούν. Επιτέλους, να φύγουμε από το «εγώ» για να πάμε στο «εμείς» χωρίς να μοιραζόμαστε στο «εμείς και εσείς». Παρόντες, πραγματικοί, αυθεντικοί, διαχειριζόμενοι τη μεταξύ μας σχέση χωρίς επιτήδειους τρίτους, χωρίς τη μεσολάβηση εκείνων που θέλουν να διαχειρίζονται τη δημόσια ζωή της χώρας. Όλες οι απόψεις έχουν θέσεις. Γιατί το ΠΑΣΟΚ που είναι μονοδιάστατο, είναι μειοψηφικό. Αλλά και το ΠΑΣΟΚ που είναι πολυσυλλεκτικό και πλειοψηφικό, δεν μπορεί να είναι ένας θολός μέσος όρος χωρίς ξεκάθαρο στίγμα για τις ιδρυτικές αρχές και τις αξίες του για ό,τι συγκινεί και εμπνέει τον πολίτη, για ό,τι στηρίζει την ποιοτική, ανταγωνιστική και παραγωγική Ελλάδα.
Δε με ενοχλεί το περίσσευμα διαφωνίας ποτέ, με ενοχλεί το έλλειμμα πίστης. Είμαστε ΠΑΣΟΚ μαζί και σήμερα και αύριο. Και θέλουμε κοντά μας πολλές δυνάμεις, που σήμερα δεν είναι στο ΠΑΣΟΚ. Θέλουμε γέφυρα μαζί τους, θέλουμε ανοιχτή σχέση, διάλογο. Σε ποια κατεύθυνση όμως, υπέρ του ΠΑΣΟΚ ή εναντίον του ΠΑΣΟΚ; θα έλεγα για ένα ΠΑΣΟΚ χωρίς εισαγωγικά.
5) Όσον αφορά στο καταστατικό μας, αυτή την κρίσιμη περίοδο για την χώρα, το ΠΑΣΟΚ που βιώνει τη δική του κρίση, καλείται να τη διαχειριστεί και να την αντιμετωπίσει. Τα θέματα που μας απασχολούν οφείλουμε να τα αντιμετωπίσουμε στο γράμμα και το πνεύμα του καταστατικού μας και των κανονισμών μας. Από τη σημερινή συνεδρίαση και από τις διαδικασίες που θα ακολουθήσουν, θα είναι λαμπρή πολιτική νίκη για το Κίνημά μας αν η λειτουργία μας είναι δημοκρατική, ανοικτή και εξωστρεφής. Λυπάμαι, γιατί η συζήτηση από κάποιους αρχίζει και τελειώνει στο τι θα κάνουμε με την εκλογή του αρχηγού.
Συντρόφισσες και σύντροφοι δεν λείπει ο αρχηγός, λείπει το ΠΑΣΟΚ.
Η εισήγηση του Πολιτικού Συμβουλίου αν και δεν με βρίσκει σύμφωνο την ψηφίζω, για να δείξω ότι αυτήν την ώρα και με κάθε τρόπο έχουμε χρέος να παραμείνουμε σε κοινή γραμμή πλεύσης. Γιατί θέλω και η επόμενη ημέρα να είναι ημέρα ΠΑΣΟΚ. Αν δεν το προκρίνουμε αυτό, πώς θα πείσουμε ότι αγωνιζόμαστε να υπάρχει επόμενη ημέρα ΠΑΣΟΚ; Για μένα δεν υπάρχει επόμενη πολιτική ημέρα χωρίς ΠΑΣΟΚ. Επιτρέψτε μου, να διατυπώσω όσο γίνεται πιο συνοπτικά, την πρόταση που από την πρώτη στιγμή ανέπτυξα με διάφορους τρόπους για την, κατά τη γνώμη μου, υπεύθυνη διαχείριση αυτής της περιόδου, με σύνθεση των εθνικών και κοινωνικών προταγμάτων από τη μια και των κομματικών αναγκών και θεμιτών προσωπικών φιλοδοξιών από την άλλη. Αναφέρομαι, στη λεγόμενη μεταβατική ή προσωρινή δυαρχία που πιστεύω ότι εξασφαλίζει το μείζον και για την χώρα και για την Κυβέρνηση και για το κόμμα και για τα πρόσωπα.
α) Στις επόμενες εκλογές το ποσοστό είναι το κρισιμότερο μέγεθος για την ευχέρεια που θα έχει ή δεν θα έχει το ΠΑΣΟΚ να ανακάμψει. Ένα ποσοστό που ισοδυναμεί με αυτό που στην ιατρική ονομάζεται υποβαλβιδικό ερέθισμα, θα οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ σε διάλυση. Γιατί, μέσα σε τέτοια κρίση δεν θα υπάρχει η βάση, ο κόσμος για να μας στηρίξει όπως έγινε σε άλλες δύσκολες στιγμές και ακόμη δεν θα υπάρχει πρόταση με καθαρό λόγο, για να μπορέσουμε να συγκινήσουμε και να κινητοποιήσουμε τον κόσμο. Αντιθέτως, η επόμενη μέρα θα είναι μια ημέρα αλληλοκατηγοριών του ενός προς τον άλλον. Όποιοι, θεωρούν πως ωφελεί το ΠΑΣΟΚ το να είναι κάποιος έξω από το κάδρο της συνευθύνης και της από κοινού μάχης στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση και μάλιστα αυτός ο κάποιος να είναι ο Γεώργιος Παπανδρέου, κάνουν τεράστιο λάθος. Δίνουν τη δυνατότητα στους αντιπάλους μας να αναδείξουν πολύ εύκολα και με πειστικό τρόπο, τις δικές μας επιλογές ως απόδειξη αποκήρυξης του εαυτού μας και δίνουν τη δυνατότητα στον Γεώργιο Παπανδρέου μετά από ένα τέτοιο αποτέλεσμα, λίγους μήνες αργότερα, να εγκαλεί πολλούς για την επιλογή που έκαναν να οδηγήσουν με ένα τέτοιο τρόπο το ΠΑΣΟΚ στην κάλπη.
β) Τονίζοντας ιδιαίτερα την αξία της συλλογικότητας στις εποχές που έχουμε μπει, επισημαίνω πως ο ρόλος του ενός είναι καθοριστικός. Δεν είμαι υπέρ της δυαρχίας. Είμαι υπέρ της συλλογικής δημοκρατικής λειτουργίας γύρω από έναν ηγέτη. Μα και τώρα έχουμε μια ιδιότυπη δυαρχία με τον Πρόεδρο από τη μία και άλλον Πρωθυπουργό από την άλλη. Αυτό όμως είναι η παρένθεση που ήταν κατά την άποψή μου αναγκαίο να ανοίξουμε και να κλείσουμε, ώστε μέσα σε αυτή να συμπεριλάβουμε την, κατά την γνώμη μου, πλέον υπεύθυνη διαχείριση αυτής της ομαλής μετάβασης από τη διετία μέσω των εκλογών στην επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο.
γ) Είπα πριν, μας λείπει το ΠΑΣΟΚ, όχι ο αρχηγός. Η κοινωνική διεργασία και η πολιτική συζήτηση για την χώρα, για την Κυβέρνηση και για το ΠΑΣΟΚ θέλει χρόνο και θέλει τις ανάλογες συνθήκες, υποκειμενικές και αντικειμενικές. Πιστεύω πως στο πλαίσιο μιας τέτοιας πρότασης και μόνο, θα μπορούσε να προσδιοριστεί ένας ρεαλιστικός ορίζοντας κομματικών διαδικασιών, όπου με τη διαμόρφωση ομόκεντρων κύκλων με πυρήνα εμάς εδώ, θα κτίζαμε κρίσιμες κοινωνικές συμμαχίες και θα αποκαθιστούσαμε τους δεσμούς μας με την ελληνική κοινωνία, ενώ παράλληλα για την αντιμετώπιση των κυβερνητικών και προεκλογικών αναγκών, θα είχαμε εκλέξει ένα ισχυρό πρόσωπο, ως επικεφαλής αυτής της προσπάθειας.
Όλοι μαζί στο εκλογικό κάδρο δίνουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα και αμέσως μετά, αφού ο λαός θα έχει κρίνει το έργο μας –ενώ τώρα τον καλούμε να κρίνει τα πρόσωπα- θα ήταν η ώρα να κορυφώσουμε με καταστατική συνέπεια τις διαδικασίες μας, ώστε η βάση να εκλέξει τον έναν και μόνο. Τον έναν και μόνο, όχι για να έχει ηγέτη το ΠΑΣΟΚ, αλλά, για να έχει το ΠΑΣΟΚ πρωταγωνιστική προοπτική, επιβεβαιώνοντας το παρελθόν του. Δεν ψάχνουμε για έναν ηγέτη –σας θυμίζω ότι όλοι οι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ εκλέχθηκαν Πρωθυπουργοί της χώρας.
δ) Η πρόταση του Προέδρου που δήλωσε στο προτελευταίο Πολιτικό Συμβούλιο ότι ο ίδιος δεν θέτει υποψηφιότητα για κανένα πλέον αξίωμα, είναι μια συγκλονιστική υπέρβαση, αναμενόμενη, αφού είχε προηγηθεί η παραίτησή του από τη θέση του Πρωθυπουργού.
ε) Αυτή η πρόταση πολεμήθηκε. Μια πρόταση βελούδινης μετάβασης, με ενσωμάτωση στη φυσιογνωμία και στις προγραμματικές προτάσεις μας της γνώσης και της πείρας που αποκομήθηκε αυτή τη διετία, για τα θετικά και τα αρνητικά της κυβερνητικής θητείας.
στ) Και τώρα πάμε, σύμφωνα με την πρόταση του Πολιτικού Συμβουλίου, σε μια διαδικασία την οποία οριοθετεί η συμφωνία για το PSI. Αντιλαμβάνεστε όμως, ότι οι προτεραιότητες της χώρας και η διαχείριση των θεμάτων της δεν συναρτώνται μόνο με τις αποφάσεις κομματικών οργάνων, ούτε καν των κυβερνητικών οργάνων, αλλά με την επίδραση πολλών και εξωγενών παραγόντων. Ουσιαστικώς κάθε ημερομηνία για τα του κόμματος, αν θέλουμε να περιφρουρήσουμε την Κυβέρνηση, πρέπει να μπορεί να επιβεβαιωθεί. Πως όμως, αν δεν υπάρχει σίγουρη ημερομηνία για το πώς εκείνη την εβδομάδα, εκείνη την ημέρα θα βρίσκεται η χώρα; Μήπως κάνουμε το λάθος, να φερόμαστε σαν ένα εργαστήρι, παρά σαν ένα κόμμα της κοινωνίας;
Παρακαλώ, οι Νομαρχιακές να εγγυηθούν ότι έχουμε συνθήκες να κάνουμε εκλογές με διαδικασίες της περιωπής που αρμόζει στο Κίνημά μας, όπως έγινε και το 2004 και το 2007. Αυτή η διαδικασία θα είναι λοιπόν μια πλήρης διαδικασία. Όποιοι την προτείνουν αδιαφορώντας για όλα τα άλλα, ασφαλώς θα πρωτοστατήσουν ώστε αυτή να είναι μια δημοκρατική διαδικασία και θα είμαι και εγώ μαζί τους γιατί πονώ αυτό τον χώρο και δεν θέλω, ενώ μιλούμε για διαδικασίες βάσης, να καθορίσουν τις εξελίξεις δυνάμεις από τις ελίτ της χώρας. Στα μάτια μου, κανένας Πρόεδρος που θα εκλεγεί σύμφωνα με το καταστατικό, με τρόπο όμως που θα είναι ψευδοομοίωμα διαδικασιών βάσης δεν θα έχει το κύρος και την ισχύ ενός ηγέτη που είναι λαοπρόβλητος και στο πρόσωπό του, ενσαρκώνονται οι προσδοκίες των πολιτών για ένα καλύτερο αύριο.
ζ) Σύντροφε Γιώργο Παπανδρέου, σε τιμώ. Σου λέω με βεβαιότητα, μπορεί να μην έχεις τη στιγμή ό,τι και να κάνεις, έχεις όμως τον χρόνο ό,τι και να κάνουν. Και είμαι βέβαιος ότι θα είσαι στην πρώτη γραμμή για την χώρα, για την Κυβέρνηση που είναι αποτέλεσμα δικών σου κινήσεων, για τον Πρόεδρο. Αυτόν, που καλείται να συνεχίσει μια λαμπρή παράδοση της ηγεσίας του Κινήματός μας.
Η τιμή που αξίζει σε έναν ηγέτη, είναι στοιχείο δημοκρατικής λειτουργίας ενός κόμματος. Χωρίς αυτήν που είναι η άμεση, απτή απόδειξη του δημόσιου και κομματικού ήθους, δεν έχει νόημα να επικαλούμαστε κανόνες, αρχές και ιδανικά, αυτοδιοριζόμενοι σταυροφόροι μιας καλύτερης κοινωνίας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
να στηρίξουμε την πρόταση όχι απλώς υιοθετώντας την, αλλά εφαρμόζοντάς την με ακραία συνέπεια. Προτείνω, τη δημιουργία ενός ισχυρού πολιτικού κέντρου για όλη αυτή την περίοδο, ώστε το ΠΑΣΟΚ, καθώς πληρώνει το τίμημα για τα λάθη του αλλά και αντλεί πολιτικά συμπεράσματα από τη σχέση του με τον κόσμο, να μπορεί και πάλι να αποδείξει πως δεν είναι ένα κόμμα για τον εαυτό του.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
ας θυμηθούμε τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κώστα Σημίτη, ας σκεφτούμε το Γιώργο Παπανδρέου στις στιγμές που κλήθηκε να διαχειριστεί την τύχη της χώρας και ας τους πούμε ένα «ευχαριστώ».
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
ας τιμήσουμε τα στελέχη εκείνα που έχουν την ευγενή φιλοδοξία να ηγηθούν του Κινήματος. Ας τους κάνουμε να συναισθανθούν αυτό που όλους μας κατακλύζει. Δεν υπάρχουν αξιώματα προς διανομή. Το μόνο που έχουμε να μοιράσουμε είναι ο θυμός του κόσμου και η απογοήτευση των φίλων μας. Είναι η απελπισία των ανέργων και η πτόηση της άλλοτε κομματικής εμπροσθοφυλακής που αισθάνονται, ακόμη και ότι προδόθηκαν. Θα τους ευχηθούμε καλή δύναμη και τους διαβεβαιώνουμε, όπως κι αυτοί ο ένας στον άλλον κάνουν, πως θα είμαστε δίπλα τους.
Ας απευθυνθούμε στους βουλευτές που πρωτοεκλέχθηκαν το 2009 χωρίς να έχουν κάποια συμμετοχή όλα τα προηγούμενα χρόνια σε κάποιο αξίωμα και από αιρετοί του σταυρού προτίμησης, έγιναν οι αίροντες το σταυρό του μαρτυρίου. Ας απευθυνθούμε στους συντρόφους των οργάνων και των οργανώσεων μας, τους κομματικούς ναρκαλιευτές που είναι πρόσωπα αναφοράς στη γειτονιά, μα πάνω απ 'όλα ας απευθυνθούμε στους πολίτες που δοκιμάζονται και πολλοί, δυστυχούν.
Πιθανόν, το χειρότερο δεν είναι αυτό που ζουν, που δοκιμάζονται, αλλά αυτό που ίσως αισθάνονται: ότι δηλαδή αποδοκιμάζονται από εμάς σαν να είναι αυτοί, περίπου, οι ένοχοι για την κρίση στην χώρα. Και ας πούμε μια συγνώμη...
Το βέβαιο είναι ότι και οι λύσεις για το παρόν και το μέλλον θα έρθουν και πάλι από το ΠΑΣΟΚ.»
Eμμανουήλ Χρύσης - emmanuelch.wordpress.com - Sent from my BlackBerry® smartphone
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου