Ο ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ
Μια ευκαιρία εξορθολογισμού της στελέχωσης των υπηρεσιών του δημοσίου, που ανοίγεται εξ αιτίας των μνημονιακών μεταρρυθμίσεων, χάνεται μέσα στην σπουδή της Κυβέρνησης να καταλάβει την … εξουσία.
Τα λάθη πολλαπλά.
Το θετικό, στην γενική σύλληψή του, βήμα επιλογής των θέσεων ευθύνης από ένα Μητρώο Στελεχών ακυρώνεται από την εισαγωγή εξαιρετικά διασταλτικών κριτηρίων ένταξης στο μητρώο, που εξισώνουν τον Καθηγητή Πανεπιστημίου με έναν απλό πτυχιούχο που έχει τρεις περίπου θητείες προϊσταμένου Διεύθυνσης.
Με τον τρόπο αυτόν πρόσβαση σε θέσεις ευθύνης αποκτά αδιακρίτως ένας εξαιρετικά μεγάλος αριθμός προσώπων, επιτρέποντας εν συνεχεία την επιλογή των αρεστών και όχι των αρίστων.
Τη θέσπιση αυτών των εξαιρετικά διασταλτικών προϋποθέσεων επιλογής έρχεται τώρα να συμπληρώσει, αντίστροφα, ο εξαιρετικά συσταλτικός, έως φωτογραφικός, καθορισμός των κριτηρίων επιλογής στις συγκεκριμένες προκηρύξεις Διοικητικών και Τομεακών Γραμματέων που δημοσιεύουν τα Υπουργεία.
Χωρίς καμία ομοιογένεια, χωρίς καμία τυποποίηση προσόντων, χωρίς καμία, τελικά, λογική, σε άλλες περιπτώσεις ζητούνται αυξημένα προσόντα με κατοχή ανώτερων και εξειδικευμένων τίτλων σπουδών και άριστη γνώση ξένων γλωσσών, ενώ σε άλλες απλά πτυχία και επαρκής γνώση αγγλικών.
Είναι προφανές ότι οι προκηρύξεις δεν εστιάζονται στο προφίλ και τις ανάγκες κάθε θέσης αλλά στα χαρακτηριστικά των ευνοούμενων που έχουν ουσιαστικά προεπιλέγει.
Αν οι παραπάνω παλαιοκομματικής έμπνευσης χειρισμοί συνδυασθούν με τον διπλασιασμό των θέσεων ευθύνης μέσω της θέσπισης παντού Αναπληρωτών Διοικητικών και Τομεακών Γραμματέων, αποκαλύπτεται ότι η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνει ένα νέο και εκτενές στρώμα εξαρτημένων στελεχών, με προφανή στόχο τον πολιτικό έλεγχο της διοίκησης.
Μια τέτοια τακτική ανταποκρίνεται πλήρως στο προβαλλόμενο αφήγημα «καταλάβαμε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία».
Αντιμετωπίζοντας παλαιοκομματικά το κράτος ως λάφυρο και μεθοδεύοντας την κατάκτησή του, η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει πολύ κακές υπηρεσίες και στην χώρα αλλά και στην αριστερά.
Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι μια Δημόσια Διοίκηση πολιτικά ουδέτερη , επαγγελματική, αποδοτική. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να ελαχιστοποιηθεί ο αριθμός των μετακλητών, ενώ οι θέσεις ευθύνης θα πρέπει να ενταχθούν στην υπηρεσιακή ιεραρχία και να καλύπτονται με διαδικασίες απόλυτα διαφανείς και σαφή, ξεκάθαρα και τυποποιημένα κριτήρια αριστείας.
Αυτό που χρειάζεται η αριστερά είναι απτές αποδείξεις ότι έχει την πολιτική βούληση και την επιχειρησιακή επάρκεια να εισαγάγει βαθιές και ριζικές αλλαγές στο πολιτικο-διοικητικό σύστημα και δεν λειτουργεί απλώς ως ένας μηχανισμός κατάληψης και μικροπολιτικής διαχείρισης της εξουσίας.
Αθήνα 11 Μαρτίου 2018
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου